៣៤២ វិមានមួយលើកំពូលភ្នំ

ខ្ញុំស្កប់ស្កល់ជាមួយគ្រាន់តែខ្ទមតូចមួយ

សូម្បីតែមាសនឹងប្រាក់បន្តិចបន្ទួច

តែនៅនគរព្រះ បង់ថ្លៃប្រោសលោះ ភ្លឺឡើង

ខ្ញុំចង់បានផ្ទះមាស និងលម្អ ដោយប្រាក់

ខ្ញុំមានវិមានមួយនៅលើកំពូលភ្នំនោះ

នៅទឹកដីដែលភ្លឺ យើងនឹងមិនចាស់ឡើយ

នៅថ្ងៃនោះតទៅ

យើងនឹងមិនវង្វេងទៀតឡើយ

តែយើងដើរលើផ្លូវ ពេញដោយមាសសុទ្ធ

កុំគិតថាខ្ញុំក្រត្រូវគេបោះបង់ចោល

ឯកា មិនខូចចិត្តព្រោះស្ថានសួគ៌នៃ​ខ្ញុំ

ខ្ញុំគ្រាន់ជាអ្នកផ្សងព្រេង ស្វែងរកទីក្រុងនោះ

ខ្ញុំចង់បានវិមានមួយ ម្កុដមួយ​ពិណមួយ

ខ្ញុំមានវិមានមួយនៅលើកំពូលភ្នំនោះ

នៅទឹកដីដែលភ្លឺ យើងនឹងមិនចាស់ឡើយ

នៅថ្ងៃនោះតទៅ យើងនឹងមិនវង្វេងទៀតឡើយ

តែយើងដើរលើផ្លូវ ពេញដោយមាសសុទ្ធ ។

ទោះបីជាខ្ញុំគ្មានទូរស័ព្ទ​ស៊េរីថ្មី

ឬក៏គ្មានរថយន្ដដ៏ទំនើបក៏ដោយ

ហើយខ្ញុំមិនមានម៉ូតូធំដ៏ឡូយ​សង្ហា

ឬផ្ទះវិឡាដ៏ស្កឹម្ភស្កៃ នៅពេលនេះ

ខ្ញុំមានវិមានមួយនៅលើកំពូលភ្នំនោះ

នៅទឹកដីដែលភ្លឺ យើងនឹងមិនចាស់ឡើយ

នៅថ្ងៃនោះតទៅ យើងនឹងមិនវង្វេងទៀតឡើយ

តែយើងដើរលើផ្លូវ ពេញដោយមាសសុទ្ធ ។